SANTA SABİNA BAZİLİKASI

Santa Sabina bazilikası Roma’da Aventine Tepesi üzerinde bulunan tarihi bir kilisedir. Tiber Nehri’nin kuzeyi ve Circus Maximus’un doğusunda konumlanan Santa Sabina bilinen en eski Roma Bazilikasıdır. Bu haliyle orijinal kolonadlı dikdörtgen plan şemasını hala korumaktadır. Diğer birçok kiliseye kıyasen, örneğin Santa Maria Maggiore, Santa Sabina’nın geçirdiği restorasyonlar onun orijinal dekorasyonunu bozmamıştır.

Roma Katolik Kilisesi’nin Dominikan tarikatının ana kilisesi olarak kabul edilir.

Dokuzuncu yüzyılda şehir surları içine dahil edilen kilise 1587 yılında Domenico Fontana, 1643 yılında Francesco Borromini tarafından restore edildi. İtalyan mimar ve sanat tarihçisi Antonio Muñoz kiliseyi orijinal ortaçağ görünüşüne uygun olarak yeniden restore etti.

Barok Dönemi’nde tekrar yapılan Çan Kulesi

Bazilikanın ahşap kapısı selvi ağacından yapılmış olup 28 adet panelden oluşmaktadır.Bu paneller üzerinde Kitab-ı Mukaddesten gelen tasvirler mevcuttur.Bu tasvirlerden yalnızca 18 tanesi günümüze kadar ulaşabilmiştir. Bu tasvirler arasında en önemlisi İsa’nın çarmıha gerilişini Hristiyan sanatında ilk kez gösteren tasvirdir. Santa Sabina’nın ahşap kapısı Hristiyan sanatından sahip olduğu ikonografik önemden ötürü yoğun çalışma ve analizlerin konusu olmuştur.

Kilisenin dışı cam yerine selenitten yapılmış büyük pencereleri nedeniyle gerçekten bir 5. yüzyıl yapısı gibi görünmektedir.Pencerelerde cam yerine selenit kullanılması iç mekanda daha fazla aydınlatma sağlamaktadır.

Nef 46.8 m uzunluğa ,apsis 7.20 m derinliğe ve kilise 24.8 m genişliğe sahiptir.Nefli kilisenin ana nefi arkad oluşturan birer sütun sırası ile diğerlerinde ayrılır. Yan nefler ana nefe kıyasen daha kısadır.

Boylamasına planlı olan kilise,korint başlıklı yirmi dört adet yivli sütundan oluşan iki sıra ile bölünen üç nefe sahiptir.Kilisenin inşası için bazilikanın yakınında bulunan pagan tapınaklarına ait bu sütunlar yeniden kullanılmışlardır.Dolayısıyla bu sütunlara devşirme sütunlar denilmektedir.

Sütunların üzerinde yer alan kemerlerde Opus Sectile tekniği ile oluşturulmuş mozikler bulunmaktadır.

Opus Sectile; Çeşitli biçimlerde kesilmiş renkli mermer parçalarının yan yana dizilişiyle yapılan bir tür mozaik.

Kilisenin merkezinde ,bir mabet bulunmaktadır.Bu mabet 9.yüzyılda etrafı mermer paravanla kapatılmış ve dönemin üslup anlayışına uygun olarak sembollerle oyulmuştur.Bu mabetin zemininde Sabina, Serapia, Evenzio, İskender ve Theodulus’un kalıntılarının bulunduğuna inanılmaktadır.

Mabetin hemen önünde 1300 yılında ölen Dominikan Generali Munio de Zavora’ya ait bir mezar mozaiği yer almaktadır.

Kilisenin sağ ve sol neflerinde iki adet şapel bulunmaktadır;

Sağ koridorun duvarında 1594’ten kısa bir süre sonra inşa edilen San Giacinto şapeli vardır. Şapelin kare bir planı vardır ve duvarlarında Federico Zuccari’nin freskleri ve azizin hayatından sahneler ile kubbesi vardır.Sol koridorun duvarında, aynalı bir konumda, Santa Caterina da Siena’nın şapeli duruyor. Ayrıca , 1671 yılında Giovan Battista Contini tarafından tasarlanan ve dekore edilen bir kubbe ile örtülü dörtgen bir plana sahiptir. Kubbenin köşe ve kubbelerindeki freskler Giovanni Odazzi’ye (18. yüzyılın başları) aittir ve Aziz Catherine’in hayatından sahneler tasvir etmektedir.